معرفی گل داوودی
- اخبار موسیقی
- 210
- شنبه 25 آگوست 2012
معرفی گل داوودی
گیاه ملی ژاپن و زادگاه اصلی آن آسیا و به احتمال زیاد چین و ژاپن است. مهمترین گل بریدنی در دنیا بوده و دارای بیش از ۲۰۰ گونه است که در بین آن ها گونه ها و رقم های یک سـاله علفی، چندساله و درختچه های کوچک و بوته ای وجود دارد. در سال های اخیر کاشت و نگهداری ان در گلدان بخصوص انواع پاکوتاه ان در اپارتمان ها معمول شده است،بعد از میخک از مهمترین و اقتصادی ترین گل های تجارتی و است و علت ان طول عمر زیاد گل بریده ان در گلدان است،از مزایای دیگر این گیاه زینتی قابلیت تولید و گل دهی در تمام طول سال است که با کوتاه و بلند کردن طول روز در گلخانه گیاه را وادار به گل دهی میکند،گلها با رنگ های متنوع به صورت کم پر و پرپر در واریته های مختلف به ظهور میرسند هر گیاه به وسیله دستک هایی در سطح زمین گسترش می یابد و تولید تعداد زیادی ساقه ایستاده می کند که در صورت لزوم باید قطع و هرس شوند. هر ساقه می تواند تعداد زیادی شاخه های فرعی داشته باشد. برگ های آن ممکن است صاف یا دندانه دار باشد که به صورت متناوب روی ساقه قرار دارند. گاهی سـاقه و برگ های آن کمی چسبناک است. بـر اثر مالش و خراش دادن بـرگ ها، بـوی خوبی از آن متصـاعد می شود.
چون این گل جزء تیره کلاپرک سانان می باشد، هر گل آذین منفرد دارای دو نوع گل (گلچه) است. گل هایی که در سمت بیرونی طبق واقه شده اند گل های ماده و گل هایی که در وسط قرار دارند دو جنسی و معمولا بارور هستند. گلبرگ ها در تام رنگ ها به جز آبی دیده می شوند. گـیاهی است روزکوتاه ولـی بـرخی رقم ها بی تفاوت هستند.
معرفی گل داوودی
به طور کلی گل داودی دارای دو گروه یا فرم است:
فرم استاندارد: در این گروه گل ها درشت و به صورت تک گل می باشد و برای گل بریده مناسب است.
خوشه ای (Spray): بوته آن متراکم و دارای گل های ریز و به صورت مجتمع می باشد.
بر اساس شکل و فرم گل آذین، برخی از شکل های مرسوم گل آذین به صورت تجاری پرورش داده می شوند به صورت زیر طبقه بندی می شوند:
۱.گل آذین کم پر (Single): شبیه آفتاب گردان و متشکل از ۵ ردیف گلچه های شعاعی پهن است که در اطراف صفحه مرکزی زرد رنگ با مرکز سبز قرار دارند.
۲.گل آذین آنمونی (Anemone centred): به نوع کم پر شباهت دارد و تفاوت آن در گلچه های میانی است که کشیده و لوله ای است و حالت برجسته و بالشتک مانند دارد. گلچه های لوله ای (مرکزی) آن می تواند هم رنگ یا دارای رنگی متفاوت ازگلچه های کناری باشد.
۳.گل آذین منگوله ای (Pompon): به طور کامل پر پر بوده و حالتی کروی و توپی شکل داشته که به دلیل گل های کناری کوتاه و یکنواخت آن می باشد. شکل آن از قرینه ای کامل برخوردار بوده و مرکز گل دیده نمی شوند.این گل آذین در سه اندازه قابل رؤیت است.
تکمه های کوچک که قطر آن cm4 یا قدری کمتر است.
متوسط که قطر آن cm4 – ۶ است.
بزرگ که قطر آن cm6 – ۱۰ است.
۴.گل آذین تزئینی (Decorative): شبیه نوع منگوله ای است چون در اساس از گل های شعاعی تشکیل شده است ولی ردیف های بیرونی طویل تر از گل های میانی هستند و شکلی مسطح و غیر متقارن به گل می دهند. این گل ها در اندازه های متوسط و بزرگ دیده می شوند.
۵.نوع گل درشت: در این مورد قطر گل ها حتی بیشتر از ۱۰ سانتی متر بوده و به اشـکال گوناگـون طبقه بندی می شوند. گل های مرکزی در اغلب فرم ها چندان واضح نیست. اشکال مختلف آن شامل موارد زیر است:
Incurved: گل ها کاملا پر پر و کروی شکل می باشند و گل های کناری هم اندازه گل های مرکزی هستند و به سمت بالا و داخل خم می شوند.
Fully Reflexed: گل ها کاملا پر پر و کروی شکل بوده، گلچه های شعاعی از تاج هر گل باز شده و به سمت پایین و داخل خم شده و با ساقه تماس می یابند.
Reflexed: گل ها کاملا پر پر و کروی و شبیه نوع Fully Reflexed است ولی تراکم آن کمتر بوده و به شکل چتر است.
Intermediate: گل ها کاملا پر پر و کروی و گلچه های شعاعی به سمت بالا خم شده اند ولی بعضی از گلچه های پایین تر برگشته اند.
گل های شعاعی لوله ای: خود به چهار فرم دیده می شود:
عنکبوتی (Spider-Form): گل ها پر پر و گلچه های شعاعی لوله ای و در ردیف های خارجی بلندتر از گل های وسط طبق و کم و بیش آویزان می باشند و گلچه های داخلی به سمت بالا هستند. انتهای گلچه ها خمیده و قلاب مانند است.
فوجی (Fuji): شبیه نوع عنکبوتی است ولی گلچه های شعاعی ممکن است کوتاهتر، آویختگی آن ها کمتر و فاقد قلاب در انتهای خود باشند.
پر مانند (Quill-shaped): گل ها پر پر و گلچه های شعاعی لوله ای باریک است. گلچه های شعاعی خارجی کم و بیش آویزان و انواع داخلی به سمت بالا خمیده هستند.
قاشقی (Spoon-shaped): به نوع پر مانند شباهت دارند جز اینکه قسمت انتهایی گلچه های لوله ای باز شده و حالت قاشقی شکل پیدا کرده اند.
۶.متفرقه: انواع جدید مانند گلچه های شعاعی یا جقه ای یا مویی و پر مانند را شامل می شوند.
معرفی گل داوودی
گلدهی
اغلب داودی ها پائیزه و زمستانه بوده و در روزهای کوتاه گل می دهند اما برخی داودی ها تابستانه بوده و تا زمان گلدهی در شرایط روز بلند رشد می کنند. این دسته را بی تفاوت به طول روز نامیده اند. به طور کلی از نظر زمان گلدهی به سه دسته، زودگل (Early bloomers)، برخی متوسط (Mid season bloomers) و برخی دیرگل (Late bloomers) تقسیم می شوند. داودی های روزکوتاه زمانی که طول شب بلندتر از حدود ۹.۵ ساعت (جهت اطمینان ۱۲ – ۱۵ ساعت تاریکی ایجاد می کنند) باشد، گل می دهند. بهتر است از ۸ بعدازظهر تا ۸ صبح تاریکی ایجاد شود چون، در ساععات دیگر دما بالا می رود که نامطلوب است. در رقم های مختلف بین ۶ تا ۱۵ هفته روزکوتاه می خواهند تا گل ها باز شوند. نور فرو سرخ (مادون قرمز) (۷۲۰۰ – ۸۰۰۰ آنگستروم) مانند روزکوتاه و نور سرخ (قرمز) (۵۸۰۰ – ۷۲۰۰ آنگستروم) مانند روزبلند عمل می کنند که می توان در تنظیم گلدهی از آن ها استفاده کرد.
لازم به یادآوری است که گیاه داودی دارای دوره نونهالی است. چون قلمه هایی که از پایه های مسن گرفته می شود، زودتر ازقلمه های گرفته شده از پایه های جوانتر به گل می روند که به احتمال مربوط به سن فیزیولوژیکی مریستم است. البته اگر گیاهان پایه در شرایط روز بلند قرار گیرند در نهایت یک ساختار زایشی انتهایی به نام جوانه تاجی (Crown bud) تشکیل می دهند که به ندرت به مرحله شکوفایی می رسد. به همین دلیل افزایشگران باید گیاهان پایه خود را بسته به نوع رقم تا بیش از ۴ بار درسال وادار به رشد جدید کنند.
پس از تشکیل جوانه گل و ظهور رنگ گلبرگ ها، تاریک کردن مصنوعی باید متوقف شود. در شرایط عادی در تابستان رشد رویشی و در زمستان رشد زایشی دارد.برای جلوگیری از به گل رفتن در زمستان از لامپ های تنگستن جهت شب شکنی استفاده می شود. این کار حداکثر به مدت ۳ هفته باید انجام شود.
جوانه گل در روزهای کوتاه در ماه های مرداد و شهریور تشکیل می شوند و از آنجا که در این ماه ها دما حدود °C15 است برای تشکیل جوانه گل مناسب است. پس از تشکیل جوانه های گل، دمای حدود °C12 برای رشد این جوانه ها مناسب است. بنابراین، در گلخانه هایی که مجهز به وسایل تنظیم نور و دما باشد می توان در تمام فصول گل تولید کرد.
داودی ها از نظر زمان گلدهی سه دسته اند:
پیش رس ← از مرداد تا اواسط مهر گل می دهد.
میان رس ← اواسط مهر تا اواسط آبان.
دیر رس ← پس از اواسط آبان.
نیازها
دما: در دوران رشد رویشی دمای مناسب در روز °C18 – ۲۳ و در شب °C16 – ۱۸ است ولی این دما در طی دوران گلدهی به °C13 – ۱۶ در روز و °C10 – ۱۳ در شب کاهش می یابد.
به طور کلی براساس نیاز آب و هوایی، گل های داودی به ددو دسته تقسیم می شوند:
آن هایی که شرایط آب و هوایی باغچه را تحمل می کنند. این گیاهان متحمل به سرما و یخبندان در پائیز و زمستان هستند و در زمستان غنچه و گل به خوبی رشد می کند.
آن هاییکه ویژه کشت و پرورش در گلخانه هستندو این دسته فقط برای تولید گل بریدنی پرورش داده می شوند. ممکن است از آن ها به عنوان گـل گـلدانی هم استفـاده شود. با کـنترل دمـا و طـول روز می توانند در تمام طول زمستان گلدهی داشته باشند.
براساس نیاز دمایی برای گلدهی داودی ها به سه گروه تقسیم می شوند:
رقم های دما مثبت (Thermo positive): ارقام مربوط به این گروه حداقل دمای ۱۶ درجه سانتی گراد برای گلدهی نیاز داشته و در دمای ۲۷ درجه سانتی گراد گلدهی آن ها تسریع می شود.
رقم های دما منفی (Thermo negative): در این ارقام آغازش جوانه در دمای بین ۱۰ تا ۲۷ درجه سانتی گراد اتفاق می افتد اما دماهای بالا باعث تأخیر در تشکیل جوانه گل می شود.
رقم های حد واسط (دما خنثی) (Thermozero): ارقامی هستند که در دمای بین ۱۰ تا ۲۰ درجه سانتی گراد گل می دهند اما اغلب در دمای شبانه ۶/۱۵ درجه می توانند گل بدهند.
به منظور حفاظت گل داودی از سرما و یخبندان، استفاده از خاک پوش توصیه شده است. بوته ها نبایستی در معرض بادهای سرد زمستان قرار بگیرند.
نور: داودی در شرایط نور شدید رشد خوبی دارد و در طول تابستان گلخانه های داودی باید سایه مختصری داشته باشد ولی دیگر فصول دیگر نیاز به سایه اندازی نیست. در زمستان که شدت نور کاهش می یابد رشد داودی متوقف می شود. به طور کلی، داودی به نور کامل احتیاج دارد ولی در اواسط روز از نور مستقیم بیزار است. اگر نور کافی نباشد تعداد زیادی از غنچه ها باز نمی شوند.
آبیاری و رطوبت: خاک همیشه باید مرطوب نگهداشته شود. ولی نباید حالت غرقاب ایجاد شود. هفته ای یک بار از طریق غبار پاشی رطوبت هوا را می توان تنظیم کرد، اما رطـوبت نسبی خیلـی زیاد باعث زردی برگ ها می شود.
خاک: خاک مناسب داودی مخلوطی از خاک لوم و شن (خاک سبک) و بهترین pH برای آن ۵.۵-۶.۵ است. در خاک های قلیایی معمولا زردی انتهایی شاخه ها و برگ ها مشاهده می شود که به احتمال ناشی از کاهش جذب آهن است. EC محلول خاک نباید از ۲.۵ میلی موس بر سانتی متر بیشتر باشد. گندزدایی خاک برای جلوگیری از بیماری های آوندی مانند ورتیسلیوم توصیه می شود. این گیاه نسبت به افزایش آمونیاک درخاک به شدت حساسیت نشان می دهد.
کوددهی: داودی به قادیر زیاد نیتروژن و پتاسیم نیاز دارد. تأمین مقادیر زیاد نیتروژن در طی هفت هفته اول رشد، بسیار حیاتی است. اگر گیاه طی این مدت دچار کمبودی گردد، حتی تأمین بعدی نیتروژن نیز نمی تواند کیفیت از دست رفته گل را جبران کند. کمبود نیتروژن به طور کلی باعث کوتاهی بوته و کوچکی برگ و کم رنگ شدن آن می شود و رنگ برگ ها سبـز روشن بوده و برگ های پایینی بـه تدریج زرد و قهوه ای شـده و می ریزند.
کمبود پتاسیم باعث زرد شدن کناره برگ های پایینی می شود که با ادامه کمبود، اطرافبرگ های قهوه ای شده و زردی به طرف داخل برگ پیشروی می کند و برگ ها کوچک و ساقه ها ضعیف می شوند. زردی برگ ها و از بین رفتن کلروفیل، به دلیل کمبود آهن نیز رخ می دهد.
یک ماه پس از انتقال نشاء باید با کود های مایعحاوی ۵ گرم نیترات آمونیوم همراه با ۵ گرم نیترات پتاسیم در ۱۰ لیترآب دو بار به فاصله ۱۵ روز کوددهی شود. از سوی دیگر یک فصل خشک و آفتابی ممکن است باعث توقف رشد شود که می تواند با کاربرد کودهای نیتروژنه بهبود یابد. با گذشت زمان نیاز گیاه به پتاسیم و فسفربیشت از نیتروژن می شود. وقتی جوانه ها شروع به سفت شدن کردند، تغذیه باید کاهش یابد وگرنه باعث واژگون شدن جوانه می شود.
افزایش
داودی با قلمه، تقسیم بوته و بذر زیاد می شود. روش مرسوم و متداول افزیاش با قلمه است.
قلمه: به وسیله قلمه انتهایی به راحتی زیاد می شود. قلمه از ساقه های جوان به طول cm5 – ۸ تهیه می شود و در ماسه مرطوب کشت می شود. چون قلمه های بخش های میانی پایه مادری به علت عدم دریافت نور کافی ضعیف هستند. قلمه ها به طور معمول از شاخه های اطراف و جانبی پایه مادری انتخاب می شوند. بهتراست گلخانه ای که برای افزایش داودی انتخاب می شود دما، رطوبت و طول روز آن قابل تنظیم باشد. پس از کاشت قلمه ها، آن ها را در شرایط روز بلند قرار می دهند تا بوته های حاصل به حد کافی رشد نموده و تولید ساقه های طویل نمایند. سپس به شرایط روز کوتاه منتقل می شود تا گلدهی در آن ها تحریک شود.
زمان قلمه گیری در بهار می باشد. بهتر است دمای بستر کاشت قلمه ۱۸ – ۲۱ درجه سانتی گراد و دمای هوا ۱۵ – ۱۸ درجه سانتی گراد باشد. پس از ۱۰ تا ۲۰ روز قلمه ها ریشه دار می شوند. حدود ۳ ماه از زمان کاشت قلمه ها، گلدهی شروع می شود. جهت تولید قلمه، پایه های مادری را در دمای حدود ۲۰ درجه سانتی گراد و در شرایط روز بلند پرورش می دهند.
وجود سدیم و منیزیوم در محیط کشت از ریشه دهی قلمه ها جلوگیری می کند، ولی مقداری کلسیم در محیط کشت قلمه برای ریشه دهی آن ها ضروری است. بنابراین، افزودن آهک یا سنگ آهک به محیط کشت سودمند است، چون این عمل باعث افزایش کلسیم و کاهش تنش سدیم و منیزیوم می شود.
تقسیم بوته: گـیاه داودی دستک هایی تولید کرده که به یک توده چند سـاقه ای منجر می شود و با آن می توان گیاه را زیاد کرد. معمولا در اوایل پائیز یا اوایـل بهـار انجـام می شود. در مناطقی که بهـار دیـر گرم می شود ممکن است این عمل تا اواخر بهار به تعویق افتد. معمولا اوایل بهار به اوایل پائیز ترجیح داده می شود. تقسیم بوته به دو صورت انجام می شود. یا اینکه گیاهچه های کوچک را که دارای ریشه کافی هستند جدا کرده و می کارند و توده پیر را دور می اندازند و یا اینکه کل گیاه را همراه توده پیر تقسیم کرده و می کارند.
بذر: از آنجا که داودی یک گیاه آلوگام(دگرگشن) بوده و هتروزیگوسیتی بالا دارد، افزایش با بذر فقط برای بهنژادی بکار می رود.
سرزنی(Pinching یا Pincement)
بطور کلی سه نوع سرزنی در داودی انجام می شود که به شرح زیر است:
سرزنی خفیف(نرم) (Soft pinching): این عمل برای کاهش ارتفاع گیاه و از طریق حذف انتهای انشعابات انجام می شود و شاخساره با ۲ – ۳ برگ باز شده، در مرحله اولیه حفظ می شود.
سرزنی شدید (Hard pinching): در گیاهان گلدانی انجام می شود و در آن بخش طویل تری از گیاه حذف می شود تا گیاه به صورت متراکم درآید.
سرزنی دوره ای (Rill out Pinching): این عمل تنها در گیاهان کوتاه انجام می شود. عموما دو مرحله سرزنی نیاز است که مرحله اول ۴ هفته بعد از کاشت و مرحله دوم ۷ هفته بعداز کاشت انجام می شود. در داودی های اسپری، سرزنی مرتب برای تولید تعداد زیاد گل روی ساقه انجام می شود. زمان انجام این کار بر حسب نوع رقم متفاوت است و به طور کلی زمانی است که گیاه به اندازه کافی رشد کرده و ارتفاع بوته ها cm15 – ۲۰ باشد. بر اساس توصیه ها بهتر است ۱۰۰ روز پیش از تولید غنچه توسط گیاه، این کار انجام شود. اگر این عمل به موقع انجام شود حدود ۱۰ برگ در پایین قسمت قطع شده باقی می ماند.
معرفی گل داوودی
جوانه گیری (Disbudding)
این عمل برای کنترل تعداد و اندازه گل انجام می شود و به طور معمول در ارقام گل درشت و زینتی انجام می شود. در ارقام استاندارد، تمام جوانه های جانبی حذف و تنها جوانه انتهایی حفظ می شود. در ارقام خوشه ای، زمانی که جوانه ها رنگ گرفتند جوانه انتهایی حذف می شود که باعث می شود تمام جوانه های جانبی همزمان باز شوند اما اگر این کار انجام نشود جوانه انتهایی زودتر باز می شود.
شاخه زدایی (Dis-Shooting)
عملی است که در آن به منظور بهبود اندازه و شکل گل، تعداد شاخه کاهش می یابد. به عنوان مثال برای بدست آوردن ۳ گل در گیاه، به سه شاخساره جانبی قوی اجازه رشد داده می شود و بقیه در مراحل اول رشد حذف می شوند.
پاجوش زدایی (Desuckering)
در طول مرحله رشد رویشی، گیاه به سمت بالا رشد کرده و پاجوش های جدید در قاعده گیاه تولید می شود که باید مرتب حذف شوند وگرنه نیروی گیاه گرفته شده و ضعیف می شود.
کنترل رشد
افزایش طول ساقه: جیبرلین و نمک پتاسیم آن (جیبرلات پتاسیم) باعث افزایش طول ساقه می شود. روزهای بلند نیز باعث این کار می گردد.
کاهش طول دمگل داودی استاندارد: به منظور کاهش طول دمگل داودی استاندارد، تنظیم کننده B۹(اسید سوکسینیک ۲ و ۲ دی متیل هیدرازید یا SADH یا آلار) استفاده می شود. B۹ باید دو هفته پس از جوانه انتهایی و با غلظت ۰.۲۵ درصد به کار رود. سایکوسل و فسفون و نیز روزهای کوتاه نیز باعث کاهش ارتفاع داودی می شوند.
افزایش طول دمگل در داودی منگوله ای: کاربرد اسید جیبرلیک با غلظت ۲۰ میلی گرم در لیتر در ۴ هفته پس از شروع روز کوتاه، می تواند کوتاهی دمگل داودی را برطرف کند. غلظت بیشتر باعث تضعیف گیاه می شود.
توقف گلدهی: اتفن با غلظت ۳ تا ۴ میلی گرم در لیتر می تواند پیدایش گل را در روزهای کوتاه متوقف کند.
معرفی گل داوودی
برخی مشکلات پرورش داودی
ساقه ها دراز و منحرف هستند:نور کافی نیست،گیاه را به محل پرنورتری منتقل کنید.
سطح زیرین برگها مملو از تار عنکبوت است:کنه ریز قرمز عامل ان است،با پارچه تمیز یا اسفنج مرطوب سطح زیرین انها را تمیز و یا هر دو هفته یکبار با سم کنه کش گیاه را سمپاشی کنید تا علائم بر طرف شوند،تامین رطوبت در کاهش افت موثر است.
برگها زرد میشوند:هوای محیط خیلی مرطوب است،گیاه را با محلی با هوای خشک منتقل کنید،غبارپاشی را متوقف کنید.
حشراتی اطراف گلدان ها در حال پروازند:با سم حشره کش هر هفته سمپاشی کنید تا حشرات از بین بروند.
غنچه ها باز نشده و بعضی از انها خشک میشوند: گیاه خیلی تشنه است،گلدان ها را به داخل سطح و یا تشت پر از اب منتقل نموده سپس ان را خارج کنید،سطح خاک را در تابستان همیشه مرطوب نگه دارید،ابیاری را تنظیم کنید.
تعداد زیادی از غنچه ها باز نمیشوند:نور کافی نیست،گیاه را به محل پرنورتری منتقل نمایید،غنچه گیری و حذف برخی از انها باعث تقویت غنچه های باقیمانده خواهد شد،روی هر ساقه حداکثر پنج غنچه نگهدارید.
برگ های پائین گیاه سیاه میشوند:قارچ بوتری تیس عامل ان است که خود ناشی از هوای سرد و مرطوب است،گیاه را با محلول قارچ کش سمپاشی نموده و ان را به محیط گرمتری منتقل کنید،غبارپاشی را کاهش داده و یا متوقف کنید،در فاصله بین دو ابیاری اجازه دهید سطح خاک خشک شود،سپس ابیاری کنید.
کلیه شرایط مناسب و گیاه سالم است،ولی گلها میپوسند:عامل ان خیس شدن گلها در هنگام غبارپاشی است،در هنگام غبار و یا سمپاشی گلها را به طریقی محفوظ نگهدارید.
برگها سیاه میشوند:هوا خیلی سرد است،گیاه را به محل گرمتری منتقل کنید،اگر درجه حرارت مناسب است صدمه ممکن است مربوط به مواد براق کننده شیمایی باشد،از انها استفاده نکنید.
برگها و ساقه ها چروکیده میشوند:هوا خیلی گرم است،گیاه را به محلی خنک تر و با جریان ملایم هوا منقل نمایید،غبارپاشی با اب سبک و ولرم را فراموش نکنید.
گل های داودی که در پائیز خریداری و کشت می شوند به علت سردی هوا گل نداده و گلدهی آن ها به سال بعد موکول می شود.
عدم رشد ریشه های داودی به طور معمول به علت سنگینی خاک، زه کشی نامناسب، کوددهی بیش از حد و یا کاشت عمیق بوته ها است. در این حالت با حذف جوانه های انتهایی، شاخه های جانبی کمی تولید می شود و از طرفی باعث پاکوتاهی گیاه می گردد.
در دمای بیش از ۳۰ درجه سانتی گراد، تشکیل جوانه گل در داودی امکان پذیر نیست. این دما به همراه سایه بودن محل، باعث ایجاد شاخه های طویل شده و گلدهی به تأخیر می افتد.
کمبود نیتروژن در اوایل فصل رشد و نمو و زمانی که ریشه ها در حال گسترش هستند، باعث کوتاهی بوته و کوچکی برگ و ریزش و زرد شدن برگ های پایینی می شود.
سردی هوا در شب (کمتر از ۱۵ درجه سانتی گراد) رشد و نمو و تکامل گل را به تأخیر می اندازدو همچنین باعث شکـفتن نامنظم غنچه ها می شود. در دمای ۱۸ درجه سـانتی گـراد به طور منظم غنچه ها شکفته می شوند.
رشد ضعیف ریشه و کاهش جذب مواد معدنی و آب و سرانجام کمبود نیتروژن، باعث کوتاهی بیش از حد داودی می شود. البته کمبود تعداد روزهای بلند نیز می تواند باعث این عارضه شود.
کمبود پتاسیم باعث زرد شدن کناره برگ های پایینی شده و با ادامه کمبود، اطراف برگ ها قهوه ای شده و این حالت به وسط کشیده می شود و پس از مدتی در برگ های بالایی نیز این حالت مشاهده می شود.
پیدایش جوانه های طوقه ای(تاجی): این جوانه ها با جوانه های گل واقعی متفاوت بوده و به طور طبیعی نمو نیافته اند. جوانه های تاجی هرگز شکوفا نمی شوند چون فاقد اجزای گل حقیقی هستند. این جوانه هاحتی در شرایط روز بلند پس از تشکیل تعداد مشخصی برگ روی ساقه یا قلمه هایی که از گیاه مادری چیده شده اند، تشکیل می شوند. همچنین وقتی گل آغاازی در روز کوتاه انجام شده، ولی شرایط برای نمو نامناسب است، مانند طول روز خیلی بلند یا دماهای خیلی زیاد، تشکیل می شوند. زمانی که گیاه به صورت تک ساقه رشد می کند نیز این نوع جوانه ها ممکن است ظاهر شوند.
جوانه های تاجی باعث منشعب شدن شاخه ها شده و در زیر آن ساقه های رویشی در هم رفته (Bypass shoots) تشکیل می شود. مقادیر کمی از اتیلن نیز می تواند باعث این عارضه شود.
دمای بالای شب در دوره روز کوتاهی و نیز شدت یا دوره نوری ناکافی در دوره روز بلندی، باعث تاخیر نمو می شود. همچنین در دوره روز کوتاهی، نفوذ نور یا درست نکشیدن پرده هایی که برای ایجاد تاریکی به کار می رود، باعث تاخیر در گلدهی و یا گلدهی نامنظم می شود. نور کم یا دمای کمتر از ۱۶ درجه سانتی گراد به ویژه در هفته های اول دوره روز کوتاهی نیز باعث نمو نامناسب گل می شود.
آفات و بیماری ها
از آفات مهم داودی، شته داودی است که باعث ایجاد گل های کوچک و غیر عادی می شود. برای جلوگیری از بیماری ها در داودی باید نکات زیر رعایت شود:
عدم کاشت در مکان های سایه دار و مرطوب.
فاصله مناسب بین بوته ها جهت تهویه کافی.
انجام آبیاری در صبح.
خارج کردن اندام های قطع شده از مزرعه و سوزاندن آن ها در صورت آلودگی.
سم پاشی (باید توجه کرد که زمانی که رنگ گل ظاهر شد دیگر سم پاشی انجام نشود.)
برای جلوگیری از بیماری های آوندی مانند ورتیسیلوم، در تهیه قلمه از تکنیک ایندکس کـاشت استفـاده می شود. بدین ترتیب که لایه نازکی از شاخه گیاه را کشت می دهند تا آلودگی آن مشخص شود.
برداشت و نگهداری گل
انواع تک گل (استاندارد) زمانی که گلبرگ های بیرونی به طور کامل طویل شده باشند و انواع اسپری زمانی که گل ها به طور کامل باز شدند اما قبل از آزاد شدن گرده، برداشت می شوند. انواع منگوله ای (پمپون) زمانی که مرکز بزرگترین گل باز شد و رقم های آنمونی زمانی که پشش گل ها شروع به طویل شدن کند، برداشت می شوند. ساقه باید حداقل cm10 بالای سطح خاک بریده شود که با این کار شاخه گل با بافت های چوبی پایین گیاه همراه نخواهد بود.
گل ها در دمای ۰.۵ درجه سانتی گراد به مدت ۳ – ۴ هفته می شتواند انبار شود. در دمای ۲ – ۳ درجه نباید بیش از ۲ هفته نگهداری شود. در دمای ۵ درجه در تاریکی، برگ ها زرد می شود اما احتمال زرد شدن در دمای ۱ درجه کمتر است.
آبگیری دوباره برای عمر گلجایی مناسب داودی های انبار شده، یا آن هایی که به مسافت های دور فرستاده می شوند ضروری است. شاخه های داودی را از بسته خارج کرده و آن را تا ۲.۵ سانتی متر بازبرش کرده و در آب با دمای ۴۰ درجه حاوی ۰.۱ درصد توئین – ۲۰ و pmm75 اسید سیتریک است قرار می دهند. این محلول شادابی را در مدت دو ساعت در صورتی که اتاق خنک و نور کم باشد به گیاه بر می گرداند. بعد از آبگیری دوباره، ساقه ها را از آب خارج کرده و آن را در اتاق خنک و در آب حاوی pmm10 فیزان نگه می دارند.می توان به جای فیزان از محلول pmm5 – ۱۰ سود (NaOH) استفاده کرد. محلول های حاوی ترکییبات کلره هر ۲ – ۳ روز باید تعویض شود. قند در محلول گلجای لازم نیست، چون در باز شدن گل های داودی اثری ندارد.
منبع:معرفی گل داوودی
