تک موزیک

نحوه مصرف و عوارض آمیکاسین

آمپول آمیکاسین چیست؟

آمیکاسین آنتی بیوتیک آمینوگلیکوزیدی است که برای درمان عفونت های مقاوم به آنتی بیوتیک های رایج استفاده می شود. این آنتی بیوتیک در مورد سگها از سوی FDA کاملاً تأیید شده است. بیشترین استفاده آن در مواقع درمان عفونت های باکتریایی گرام منفی که به سایر آمینوگلیکوزیدها هم مقاومند می باشد. می دانید که آمینوگلیکوزیدها باکتریسید هستند. این دارو را به صورت زیر جلدی و داخل عضلانی تزریق می کنند.آمیکاسین

آسیب کلیوی ، از دست رفتن شنوایی یا اختلال در تعادل ناشی از ناهنجاری سیستم وستیبولار ، تورم صورت ، درد در محل تزریق ، واکنشهای حساسیتی ، استفراغ ، اسهال ، ناهنجاریهای خونی و کبدی از جمله عوارض جانبی احتمالی هستند.

این دارو نباید در حیواناتی که به آمینوگلیکوزیدها حساسند مصرف شود و در مقابل اکثر باکتریهای بی هوازی هم بی تأثیر است. همچنین از این دارو در حیواناتی که به شنوایی مداوم نیاز دارند مثل سگهای نظامی و پلیس و … به دلیل آنکه احتمال عدم برگشت عدم شنوایی یا عدم تعادل وجود دارد نباید استفاده شود.

از مصرف این دارو در حیوانات مبتلا به میکروفیلاریا (کرم قلب) و یا دچار تب یا دهیدراتاسیون باید خودداری گردد. همچنین مصرف این دارو در حیوان آبستن و مبتلایان به میاستنیا گراویس و سایر ناهنجاریهای عصبی – عضلانی هم جایز نیست. ضمناً حیوانات مسن یا خیلی جوان هم به عوارض جانبی حساسترند.
به یاد داشته باشید که گربه ها نسبت به عوارض وستیبولار این دارو بسیار حساسند. ضمن آنکه اولین نشانه های مسمومیت هم از دست رفتن تعادل و استفراغ است.

نام ژنریک:آمیکاسین سولفات

نام تجاری:ایپاسین

شکل دارویی:- آمپول ۱۰۰ میلی گرم در ۲ میلی لیتر – آمپول ۵۰۰ میلی گرم در ۲میلی لیتر

طبقه بندی فارماکولوژیک:آمینوگلیکوزید

طبقه بندی درمانی:ضد باکتری

شکل دارویی

آمپول ۱۰۰ و ۵۰۰ میلی گرمی

موارد مصرف امیکاسین

این دارو در درمان عفونت های جدی ناشی از باکتری های گرم منفی مقاوم به جنتامایسین مصرف می شود. برتری این دارو نسبت به جنتامایسین در مقاومت این آنتی بیوتیک در برابر اغلب آنزیم های باکتریایی تخریب کننده آمینوگلیکوزیدهاست.

مکانیسم اثر امیکاسین

با اتصال به زیرواحد ۳۰S ریبوزومی، سنتز پروتئین را در باکتری های حساس به این آنتی بیوتیک مهار می کند

آمیکاسین در نوزادان

نوزادانی که عملکرد کلیه آنها طبیعی است :در ابتدا mg/kg 10 از راه عضلانی یا وریدی (در D5 طی ۲-۱ ساعت) و سپس، هر ۱۲ ساعت مقدار mg/kg 5/7 از طریق عضلانی تزریق یا از طریق وریدی انفوزیون می شود.

فارماکوکینتیک امیکاسین

جذب:عضلانی (سریع)؛ خوراکی (جذب ناچیز)

توزیع:Vd:0.25 L/kg عمدتاً در مایع خارج سلولی (بسیار هیدروفیل)؛ نفوذ اندک به سد خونی مغزی حتی در التهاب مننژ؛ Vd در نوزادان و بیماران مبتلا به ادم، آسیت و اورلود مایع افزایش می یابد؛ Vd در بیماران دهیدره کاهش می یابد

اتصال به پروتئین:۰%-۱۱%

نیمه عمر حذف (وابسته به عملکرد کلیه و سن):

نوزادان:در صورت وزن کم هنگام تولد (۱ تا ۳ روزه):۷-۹ ساعت؛ نوزاد بالای ۷ روز:۴ تا ۵ ساعت

کودکان:۱٫۶-۲٫۵ ساعت

نوجوانان:۱٫۵ ± 1 ساعت

بزرگسالان:عملکرد کلیوی نرمال:حدود ۲ ساعت؛ آنوریا/ نارسایی کلیوی شدید:۱۷ تا ۱۵۰ ساعت

زمان رسیدن به پیک پلاسمایی:عضلانی:۶۰min؛ وریدی:طی ۳۰ دقیقه پس از انفوزیون ۳۰ دقیقه ای

دفع:ادراری (۹۴% تا ۹۸% بدون تغییر)

تداخل دارویی آمیکاسین (Amikacin)

در صورت مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با سفالوسپورین ها ( به ویژه سفالوتین )، آمفوتریسین، سیکلوسپورین و داروهای سیتوتوکسیک ، خطر بروز مسمومیت کلیوی ( واحنمالاً مسمومیت گوشی ) افزایش می یابد. مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با وانکومایسین خطر بروز مسمومیت گوشی و کلیوی را افزایش می دهد. مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با نئوستیگمین و پیریدوستیگمین، اثر این داروهای کولینرژیک را کاهش می دهد. مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با داروهای مسدد عصب – عضله ممکن است موجب ضعف بیشتر عضلات اسکلتی، ضعف تنفس وحتی اپنه شود. خطر بروز مسمومیت گوشی در صورت مصرف آمینوگلیکوزیدها با داروهای مدر گروه لوپ ممکن است افزایش یابد. از مصرف همزمان دو یا چند آمینوگلیکوزید با یکدیگر و مصرف همزمان این داروها با کاپرئومایسین باید خوداری کرد، زیرا خطر بروز مسمومیت گوشی و کلیوی و انسداد عصب – عضله ممکن این افزایش یابد . در مورد تداخل آمینوگلیکوزیدها با داروهای مدر بالقوه سمی برای گوش به تک نگار کلی این داروها مراجعه شود.

مصرف آمیکاسین (Amikacin) در بارداری

FDAطبقه بندی :D.

مصرف آمیکاسین (Amikacin) در دوران شیردهی

آمیکاسین در شیر مادر به مقدار کم ترشح مشود. اما به دلیل اینکه این دارو از راه خوراکی جذب بسیار کمی دارد امکان ایجاد سمیًت در جنین بعید به نظر میرسد.

موارد منع مصرف:

حساسیت مفرط به این دارو و دیگر آمینو گلیکوزیدها.

احتیاط:

کاهش عملکرد کلیوی، وزوز گوش، سرگیجه حقیقی، کاهش شنوایی با فرکانس بالا در بیماران حساس به مسمومیت گوشی، در بیمارانی که آب بدن خود را از دست داده ا ند (با کاهش دفع ادرار امکان مسمومیت کلیوی افزایش می یابد)، میاستنی گراویس، پارکینسونیسم و هیپوکلسمی(آمیکاسین نشانه های مربوط به این ناراحتی ها را تشدید می کند)،نوزادان، شیر خواران و افراد سالمند.

عوارض جانبی:

اعصاب مرکزی:سردرد، لتارژی، انسداد عصبی – عضلانی همراه با ضعف تنفس

چشم و گوش:مسمومیت شنوائی(وزوز گوش ،سرگیجه حقیقی، کاهش شنوائی)
دستگاه گوارش:اسهال

ادراری -تناسلی:مسمومیت کلیوی (وجود سلول یا کست در ادرار،کاهش کلیرانس ادرار،پیدایش پروتئین در ادرار،کاهش کلیرانس کراتینین ،افزایش غلظت BUN ،کراتینین سرم و ازت غیر پروتئینی)

سایر عوارض:واکنشهای حساسیت مفرط( ائوزینوفیلی، تب، بثوارت جلدی،کهیر،خارش)، عفونت اضافی باکتریایی یا قارچی، فلج حاد عضلانی، آرترالژی

توجه :در صورت بروز علائم مسمومیت گوشی ،کلیوی و یا بروز حساسیت مفرط باید مصرف دارو قطع گردد.

نحوۀ نگهداری

دور از نور و در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.

بسته بندی

آمپول ۱۰۰ میلی گرم در ۲ میلی لیتر :بسته بندی ۱۰ عددی

آمپول ۵۰۰ میلی گرم در ۲میلی لیتر :بسته بندی ۱۰ عددی

دارو های هم گروه امیکاسین
Neomycin

Streptomycin

Tobramycin

Kanamycin

Gentamicin

منبع:آمپول آمیکاسین چیست؟

آمپول آمیکاسین چیست؟

آمپول سفتریاکسون برای چیست؟

آمپول سفتریاکسون چیست؟

آمپول سفتریاکسون (Ceftriaxone) در درمان‌ عفونت‌های ناشی از باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی حساس به دارو از جمله عفونت‌ استخوان و مفاصل، پنومونی و پنومونی باکتریایی، عفونت‌های پوستی و بافت‌های نرم، اوتیت مدیا و عفونت‌های مجاری ادرار مصرف می‌شود. سفتریاکسون برای درمان تجربی مننژیت باکتریایی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. از سفتریاکسون برای جلوگیری از ایجاد عفونت، قبل از عمل‌های جراحی نیز استفاده می‌شود.

سفتریاکسون عمدتا از راه کلیه‌ها دفع می‌شود.
موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی:
موارد مصرف
عفونت‌های خطرناک تنفسی
عفونت‌های دستگاه ادراری
عفونت‌های استخوان و مفاصل
عفونت‌های داخل شکمی
عفونت‌های سیستم عصبی مرکزی و پوست
عوارض واکنش‌های آلرژیک مانند کهیر و ضایعات جلدی و علایم حساسیت‌ مفرط شامل شوک آنافیلاکتیک
تداخل دارویی
آمینوگلیکوزیدها، پروبنسید (یکی از داروهای درمان نقرس)چ

مقدار و نحوه مصرف آمپول سفتریاکسون
به منظور پیشگیری از عوارض احتمالی دارو در اثر مصرف نادرست آن بهتر است میزان مصرف این دارو حتما تحت نظر پزشک متخصص تعیین گردد. به طور معمولی مقدار مصرف آمپول سفتریاکسون برای بزرگسالان و کودکان به شرح زیر است:
بزرگسالان: ۱ تا ۲ گرم از دارو از راه تزریق عضلانی یا وریدی، یکبار در روز و یا در دوزهای جداگانه و مساوی دو بار در روز استفاده می‌شود. حداکثر دوزاژ روزانه سفتریاکسون ۴ گرم است.
کودکان: دوز کلی روزانه ۵۰ تا ۷۵ میلی‌گرم بر هر کیلوگرم وزن بدن کودک محاسبه می‌شود و در دو دوز منقسم هر ۱۲ ساعت مصرف می‌گردد.
توجه: در بیمارانی که دچار نارسایی کلیه و کبد هستند، حداکثر دوزاژ روزانه سفتریاکسون نباید از ۲ گرم در روز بیشتر شود.

نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید
به دلیل این که سفتریاکسون از طریق صفرا دفع می‌شود و می‌تواند صفرا را غلیظ کند، بهتر است در افرادی که سنگ صفرا دارند، استفاده نشود. ممکن است هنگام مصرف درد در صفرا ایجاد کند.
این دارو در افرادی که حساسیت شدید به هر یک از انواع پنی سیلین‌ها یا سفالوسپورین‌ها دارند نباید مصرف شود.
بهتر است سفتریاکسون در بارداری استفاده نشود.
این دارو در شیر ترشح می‌شود و بنابراین مصرف سفتریاکسون در دوران شیردهی باید همراه با احتیاط باشد.
در صورت بروز اسهال در طی مصرف دارو باید به پزشک اطلاع داده شود.
بعد از تزریق سفتریاکسون هر گونه علامتی که نشان دهنده خونریزی باشد مانند کبودی بدن، خونریزی از بینی، لکه لکه شدن بدن را به پزشک اطلاع دهید.

توصیه‌ها و مراقبت‌های پرستاری
– از تزریق سریع وریدی سفتریاکسون جداً خودداری شده ، انفوزیون وریدی در محلول مناسب حداقل ۱۵ الی ۳۰ دقیقه به طول انجامد.
– برای تهیه محلول تزریقی سفتریاکسون، باید به ازای هر ۲۵۰ میلی‌گرم از پودر دارو، ۲٫۴ میلی‌لیتر از حلال مثل آب مقطر، سالین و یا دکستروز ۵ درصد به ویال اضافه کرد. سفتریاکسون معمولا به صورت عضلانی – یا وریدی تزریق می‌گردد.
– ممکن است در محل تزریق سفتریاکسون تورم و التهاب ایجاد شود که برای تزریق بعدی باید محل تزریق عوض شود.
– مصرف همزمان سفتریاکسون با محلول‌ها یا فراورده‌های حاوی کلسیم در نوزادان حتی به صورت انفوزیون از رگ‌های متفاوت ممنوع می‌باشد.
– استفاده از رقیق‌کننده‌های حاوی کلسیم مانند محلول رینگر به منظور آماده‌سازی سفتریاکسون جهت تزریق ممنوع می‌باشد.
– در بیماران پرخطر در مصرف طولانی مدت با دوز بالا مراقب عفونت ثانویه باشید.

منبع:آمپول سفتریاکسون چیست؟

آمپول سفتریاکسون چیست؟

آمپول وینسترول برای چیست؟

آمپول وینسترول چیست؟

وﯾﻨﺴﺘﺮول ﯾﮏ اﺳﺘﺮوﺋﯿﺪ ﺗﺰرﯾﻘﯽ و ﺧﻮراﮐﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ که اکثر بدنسازان چه حرفه ای چه آن هایی که روبه حرفه ای بودن در حال حرکت هستن ، برای خشک کردن بدن خود از این استروئید تزریقی استفده می کنند.در برخی کشورها با نام ژنریک استانوزولول (Stanozolol)نیز شناخته می شود که stanozolol در حقیقت ماده موثر آن است.بسیار معتقدند که ﻧﻮع ﺗﺰرﯾﻘﯽ این دارو که در شیشه های ۵۰ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﻣـﻮﺛﺮ ﺗﺮ از ﻗﺮص های ٢ ﯾﺎ ۵ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮﻣﯽ وﯾﻨﺴﺘﺮول ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. این دارو از پر مصرف ترین استروئیدهای جهان میباشد که استفاده کنندگان نوع تزریقی آنرا نسبت به نوع خوراکی بیشتر ترجیح می دهند و این موضوع دو دلیل اصلی دارد:
در نوع خوراکی بدلیل اینکه باید از دزهای بالا استفاده شود دچار دردهای شکمی میشوند.
قیمت بالای قرصهای وینسترول
وﯾﻨﺴﺘﺮول از ﺧﺎﻧﻮاده آﻟﻔﺎ اﻟﮑﯿﻠﺖ می باشد و به ﻧﺴﺒﺖ ﺳﺎیر اﺳﺘﺮوﺋﯿدها ، داروی ﻧﺴﺒﺘﺎً ﮔﺮاﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و در طبقه ﺑﻨﺪی داروهای اﺳﺘﺮوﺋﯿﺪی ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻨﺪ اﺛﺮ ﺑﺎ ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﯽ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﮐﻢ و دوام اﺛﺮ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .
دوام اﺛﺮ وﯾﻨﺴﺘﺮول در ﺧﻮن ﻧﺴﺒﺘﺎً ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻮده و تنها ٢ روز ﻣﯽ ﺑﺎﺷـﺪ و ﺗﺎ ٢ ﻣﺎه ﭘﺲ از ﭘﺎﯾﺎن ﻣﺼﺮف ﻣﯽ ﺗﻮان آن را در آزﻣﺎﯾﺸﺎت دوﭘﯿﻨﮓ ردﯾﺎﺑﯽ ﮐﺮد از اﯾﻦ رو در دوره های آﻣﺎده ﺳﺎزی ﭘﯿﺶ از ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت اﮐﺜﺮا ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮد .این دارو بصورت قرصهای ۲و۵ میلی گرمی و آمپولهای ۵۰mg/ml و ۱۰۰mg/ml در بازار
موجود است.وﯾﻨﺴﺘﺮول ﺗﻮﺳﻂ ورزﺷﮑﺎران دو ﻣﯿﺪاﻧﯽ نیز استفاده می گردد.ﻣﺜﻼ رﮐﻮرد ﺟﺎدوﯾﯽ ﺑﻦﺟﺎﻧﺴﻮن در اﻟﻤﭙﯿﮏ ﺳﺌﻮل ، که دو ۱۰۰ ﻣﺘﺮ را در کمتر از ۱۰ ثانیه ﭘﯿﻤﻮد ﻣﺮﺑﻮط به ‫ﻣﺼﺮف وﯾﻨﺴﺘﺮول ﺑﻮد!

این دارو برای جلوگیری از عدم کار غدد جنسی تضمین شده است .همچنین ﻓﻮﺗﺒﺎﻟﯿﺴﺖ ها و ﺳﺎﯾﺮ ورزﺷﮑﺎراﻧﯽ که ‫ﻧﯿﺎز به اﻓﺰاﯾﺶ ﻧﯿﺮو و ﻗﺪرت و ﺑﺎﻓﺖ ﻋﻀﻼﻧﯽ ﺑﺮای بهبود ﮐﺎراﯾﯽ ﺑﺪن ﺧﻮد دارﻧﺪ وﻟﯽ اﻓﺰاﯾﺶ وزن ﺑﺮای آنها ﻣﺸﮑﻞ ﺳﺎز اﺳﺖ از اﯾﻦ اﺳﺘﺮوﺋﯿﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ. از اﯾﻦ رو داروی ﺑﺴﯿﺎر ﭘﺮ ﻃﺮﻓﺪاری ﺑﯿﻦ ‫ورزﺷﮑﺎران زن و ﻣﺮد در رشته های ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ورزﺷﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .
به طور کلی پذیرفته شده است که به علت سمی بودن استانوزول استفاده از آن را بایستی به ۶ هفته محدود کرد افراد زیادی آن را برای ۱۲ هفته بدون ایجاد هیچ گونه مشکلی مصرف کنند.

ﻣﻮﺛﺮ ﺗﺮﯾﻦ دوز ﻣﺼﺮﻓﯽ آﻣﭙﻮل وﯾﻨﺴﺘﺮول دﯾﭙﻮت ۵۰ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم در روز و ﺣﺪاﻗﻞ ٢ روزی ۵۰ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ از اﯾﻦ رو دوز ﻣﺼﺮﻓﯽ آن در دوره ها نهایتاً ۶ آﻣﭙﻮل در هفته که ﻣﻌﺎدل ۳۰۰ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم در هفته ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .

‫ﻣﻮﺛﺮﺗﺮﯾﻦ دوز ﻣﺼﺮﻓﯽ در اﺳﺘﺮوﺋﯿﺪ ﺧﻮراﮐﯽ اﺳﺘاﻧﺎزول که در ﺑﺎزار ﺑﺼﻮرت ﺳﺘﺎﺑﻮن ٢ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم و وﯾﻨﺴﺘﺮول ۵ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم ﻣﻮﺟﻮد ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ ﺑﯿﻦ۱۲ ﺗﺎ ۲۵ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم در روز ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

منبع:آمپول وینسترول چیست؟

آمپول وینسترول چیست؟

مزایای مصرف آمپول خوراکی بایوتون

فوایدآمپول خوراکی بایوتن

آمپول خوراکی بایوتون یکی از مکملهای تقویتی است که به صورت طبیعی از عسل و بر پایه مواد اولیه گیاهی و سالم ساخته شده است. ترکیب اولیه بیوتون حاوی عسل ، روغن جوانه گندم ، عصاره گرده گل و رویال ژلی بوده که هریک فواید و خواص منحصر به فردی در بهبود عملکرد ذهنی ، افزایش تمرکز و میل جنسی و شادابی و طراوت پوست دارد. آمپول خوراکی بایوتون حاوی ۳۰۰ میلی گرم رویال ژلی، ۷۵۰ میلی گرم روغن جوانه گندم، ۳۰۰۰ میلی گرم عصاره گرده گل (پولن) و ۵۰۰۰ میلی گرم عسل می باشد که برای بهبود عملکرد ذهنی و افزایش تمرکز، افزایش سیستم ایمنی بدن و میل جنسی، شادابی و طراوت پوست موثر می باشد.

ویژگی های آمپول خوراکی بایوتون
جلوگیری از پیری و بازسازی کننده پوست
آنتی اکسیدانی بسیار قوی و محافظت DNA در برابر اثرات مخرب اکسیدان ها
افزایش حافظه و قدرت یادگیری
تنظیم فشار خون و کمک به درمان کم خونی
خواص ترکیبات بکار رفته در آمپول خوراکی بایوتون
روغن جوانه گندم

این روغن غنی از آنتی اکسیدان، ویتامین E , A و D و همچنین سرشار از پروتئین و لسیتین می باشد. با بهبود جریان خون باعث سلامت پوست شده و با پیری آن مبارزه می کند. در ضمن با مواد مغذی مختلف موجود سیستم ایمنی و عصبی را بهبود می بخشد.

عصاره گرده گل

همه گیاهان گلدار برای تولید مثل خود گرده را تولید می کنند و مواد مغذی مورد نیاز برای ادامه زندگی در گرده موجود است. گرده ها حاوی پروتئینها، اسیدهای آمینه، اسیدهای چرب، مواد معدنی، ویتامین ها و فیتو استرولها هستند که تاثیرات مفیدی بر سلامت انسان دارد. این مواد کمک می کنند تا کمبودهای تغذیه ای تصحیح شده و ترکیب کاملی از مواد مغذی به تمامی اندامهای بدن برسد و در نتیجه سیستم ایمنی بدن را مقاوم و موجب جلوگیری از عفونت شده، و همچنین موجب تعادل سوخت ساز بدن می شود.

عسل

عسل به لحاظ داشتن برخی مواد تخمیری در تبادلات غذایی و کمک به هضم غذا بالاترین مرتبه را در میان غذاها دارد، از این دسته مواد می‌توان به آمیلاز، اینورتاز، کاتالاز و پراکسیداز اشاره کرد. عسل حاوی انواع ویتامینها و املاح و هم چنین دارای انواع پروتئین، اسیدهای آمینه، اسیدهای آلی مثل اسید فرمیک و مشتقات کلروفیل و مقداری آنزیم و رایحه‌های معطر است.امروزه از عسل برای درمان سرفه، تقویت حافظه، درمان زخم‌ها، از بین بردن باکتری‌های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک‌ها و بهبود درماتیت صبوره و شوره سر استفاده می‌شود.

ریزمغذی های موجود در آمپول خوراکی بایوتون
۲۹ اسید آمینه که ۱۰ عدد از آنها جزو اسیدهای ضروری هستند.
مجموعه کاملی از ویتامین های گروه B و ویتامین های A, C, E
انواع مواد معدنی نظیر کلسیم، آهن، زینک، پتاسیم، سدیم، مس، منگنز
حاوی استیل کولین و گاما گلوبولین و کلاژن
لسیتین در این محصول به عنوان یک منبع بسیار مهم فسفولیپیدها از جمله فسفاتیدیل کولین، فسفاتیدیل سرین و فسفاتیدیل اینوزیتول می باشد که عمده ترین مواد سازنده غشای سلول ها می باشد.

روش مصرف آمپول خوراکی بایوتون
افراد بالای ۱۵ سال روزانه از یک تا سه آمپول بایوتون
آمپول بایوتون را از محل مشخص شده شکسته و محتویات آن میل شود

تعریف رویال ژلی و خواص فیزیکی و درمانی آن
از لحاظ شیمایی ژل رویال بسیار پیچیده و غنی از پروتئین است و ۸ آمینواسید ضروری، اسیدهای چرب مهم ، قندها، استرولها و ترکیبات فسفری مانند استیل کولین را شامل می¬‌شود. استیل کولین یکی از نوروترانسمیترهای مهم است و کمبود آن در آلزایمر نقش مهمی دارد. همچنین شامل گاما گلبولین است که محرک سیستم ایمنی می‌¬باشد. ترکیب کلی ژل ‌رویال شامل ۶۷% آب ، ۵/۱۲ % پروتئین خالص، ۱۱% قند ساده و ۵% اسیدهای چرب می‌¬شود. همچنین شامل ویتامین‌ها، املاح ، چند آنزیم ، ترکیبات آنتی باکتریال و آنتی بیوتیک می¬‌باشد.
عسل مهمترین محصول زنبور عسل است که توسط زنبورهای کارگر تولید می شود.اما فعالیت زنبورهای کارگر منحصر به تولید عسل نبوده و محصولاتی همچون ژل رویال و موم را نیز تولید می کنند.به ژل رویال (royal jelly) شاه انگبین، شیر زنبور عسل، شهد شاهانه و غذای ملکه هم می گویند. این ماده بسیار مغذی و نیرو بخش است. در واقع به عنوان غنی ترین ماده مغذی بیولوژیک شناخته شده و از گذشته های دور به عنوان اکسیر جوانی و مایه حیات در طب باستان استفاده می شده و اکنون نیز در کشورهای پیشرفته جهان استفاده طبی از آن بر پایه تحقیقات دانشمندان در دانشگاه ها و موسسه های تحقیقاتی معتبر رایج است.

تولید ژل رویال
ژل رویال مایعی غلیظ، شیری رنگ وبسیار مغذی از ترشحات زنبور عسل است که توسط غدد hypopharyngeal و mandibular موجود در سر زنبوران کارگر جوان ترشح می شود و به عنوان غذا برای زنبورهای کارگر و ماده مغذی جهت ملکه زنبورها استفاده می‌شود. در واقع ملکه زنبورها، ملکه به دنیا نمی آیند، بلکه به خاطر نوع تغذیه‌اش که از ژل رویال می باشد به ملکه تبدیل می شود. لاروی که قرار است تبدیل به ملکه شود فقط از ژل رویال و به مقدار زیاد برای ۴ روز اول زندگی اش تغذیه می شود و این تغذیه سریع باعث رشد ناگهانی مورفولوژی ملکه می شود که شامل تخمدان¬‌های کاملا رشد کرده برای تخمک‌گذاری می‌باشد. ملکه ۴۲% بزرگتر ،۶۰% سنگین تر از زنبوران کارگر است. ملکه ها ۴۰ بار بیشتر از زنبوران کارگر عمر می کنند. ملکه زنبور عسل به واسطه استفاده از این ماده مغذی حدود ۵ تا ۶ سال عمر می کند در حالی که زنبور های کارگر در فصول فعالیت خود (بهار و تابستان) حدودا در کمتر از ۱۴ تا ۲۴ روز از فعالیت خود میمیرند. این آمار محققان را به این نتیجه رساند که طول عمر بالای ملکه تنها به نوع تغذیه او وابسته است. بسیار واضح است که رویال ژلی شامل مواد مقوی است که به طور مستقیم با حیات ملکه زنبور عسل مرتبط است. ملکه می¬‌تواند روزی ۲۰۰۰ تخم بگذارد که این خود نشان دهنده¬‌ قدرت تولید مثل بالای ملکه است.

ژل رویال ماده ای است ژلاتینی سفید مایل به زرد روشن ،کلوئیدی و چسبناک با بوی خاص که هنگام حل شدن کمی کف تولید می کند و PH آن اسیدی می باشد.

تجزیه شیمیایی ژل رویال حضور مواد زیر را در آن اثبات کرده است:

آب (بیشترین مقدار)
کلاژن
کربوهیدرات
پروتئین (قسمت عمده آن آلبومین و گلبولین است)
اسید های آمینه ضروری که ۱۰ نوع آن در این ژل موجود است.
از جمله اسید های چرب غیر اشباع موجود در آن می توان به ۱- هیدروکسی ۲ – دکنوئیک اسید (HAD10) اشاره نمود که تنها درطبیعت در ژل رویال دیده شده و خواص اعجاب انگیزی را در بر دارد.
استیل کولین
مواد معدنی همچون کلسیم، آهن، سیلیسیوم، فسفر
ویتامین های گروه B9,B12,B1,B2,B3,B5,B6,B7,B8,A,C,E.
شرح خواص درمانی ژل رویال
مطالعات وسیعی از سال ۱۸۳۵ میلادی بر روی این ماده اعجاب انگیز صورت گرفته و خواص درمانی متعدد آن را به اثبات رسیده است که به برخی از آنها اشاره می شود:

میکروب کشی

ژل رویال به دلیل داشتن اسید چرب غیر اشباع (HAD10) ضد باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلی، سالمونلا تیفی (عامل حصبه) عمل می کند. همانطور در درمان عفونت های ویروسی که مجاری تنفسی را درگیر می کند موثر است. در ژل رویال پروتئین قوی میکروب کشی بنام (Riyalisin) وجود دارد که اثر قوی بر ضد باکتری های گرم مثبت دارد.

جلوگیری از آلزایمر

در هر گرم ژل رویال یک میلی گرم استیل کولین وجود دارد. استیل کولین ماده مورد نیاز در انتقال پیام های عصبی در بدن انسان است. این ماده در درمان و جلوگیری از آلزایمر، رعشه و فراموشی بسیار موثر است و با آن میتوان فعالیت های فکری را افزایش داد.

جلوگیری از فشار خون

استیل کولین باعث گشاد شدن رگ های خونی نیز شده و موجب کاهش فشار خون در افرادی که از فشار خون بالا رنج می برند می گردد.

جلوگیری از تصلب شرائین

سخت شدن سرخرگهای قلب که با افزایش سن و افزایش کلسترول خون در بدن انسان ایجاد می شود و (HAD10) موجود در ژل رویال با کاهش ذخیره کلسترول در دیواره سرخرگ باعث کاهش فشار خون می گردد بنابراین از تصلب شرائین پیشگیری می کند.

جوانی و شادابی پوست و ضد پیری

کلاژن، لسیتین، تیامین و ویتامین های A,C,D,Eموجود در ژل رویال برای پوست بسیار مفید است.کلاژن، موجب اتصال بافت به یکدیگر شده و از چروک خوردن پوست جلوگیری می کند. همچنین طول عمر سلولها را نیز افزایش میدهد ضمنا اثر ضد التهابی ژل رویال در روند بهبود زخمهای پوستی نیز موثر است.

ضد سرطان

ماده (HAD10) به ژل رویال خاصیت ضد سرطانی بخشیده است. همچنین از طریق خاصیت ضد فعالیت استروژن، این ژل مانع رشد سلولهای سرطانی در سرطان پستان میشود. این ماده می تواند سلول های ایمنی را وادار به تولید مواد و عوامل ضد تومور در بدن کند. از جمله این مواد می توان به عامل نکروز دهنده تومور و اینترفرون گاما اشاره کرد. در مشاهدات آزمایشگاهی افزایش مواد فوق در کشت سلول همراه با ژل رویال تایید شده است.این ماده بسیار مغذی، تاثیر خوبی بر بهبود بیماران سرطانی بعد از پرتو درمانی و شیمی درمانی دارد و باعث افزایش سرعت تولید گلبولهای سفید (WBC) در خون می شود.

بر اساس مشاهدات و تحقیقاتی که تاکنون به دست آمده و همچنین با عنایت به نظر گذشتگان ما در طب سنتی ژل رویال می تواند در تمامی سنین مصرف شود و به عنوان مکمل غذایی مناسب در رژیم غذایی قرار گیرد. البته این ماده اعجاب انگیز به دلیل خواص فوق العاده اش برای افراد بالای ۵۰ سالگی به طور خاص توصیه می شود.

اثرات شناخته شده ژل رویال
بطور سنتی به عنوان طولانی کننده جوانی و بهبود دهنده زیبایی پوست شناخته شده است. شواهد نشان می¬دهد که این ماده انرژی را افزایش داده، اضطراب، کمبود خواب، بالا و پایین بودن خلق، کمبود حافظه را کاهش داده و باعث قویتر شدن سیستم ایمنی می‌شود. تحقیقات انجام شده در نیویورک نشان می دهد که ژل رویال شامل ترکیبات محرک غدد درمان کننده سیستم تولید مثل هم در زنان و هم در مردان می شود و مانند یک هورمون طبیعی عمل می کند. مطالعات دیگر بیانگر آن است که، مرغها و خوکها بعد از تغذیه با ژل رویال بیشتر رشد کردند و زندگی طولانی تری داشتند و تولید مثل و قدرت ( جنسی ) بیشتری پیدا کردند.این ماده غنی از اسیدهای نوکلئیک (RNA,DNA) است همچنین غنی از ژلاتین است که از پیش سازهای کلاژن می باشد. کلاژن ماده ضد پیری است که پوست را صاف و جوان نگه می‌ دارد.

هشدار مصرف آمپول خوراکی بایوتون
آمپول خوراکی بایوتون غیر قابل تزریق است.
آمپول خوراکی بایوتون با احتیاط مصرف شود.
در کودکان، زنان باردار و شیرده آمپول خوراکی بایوتون با احتیاط مصرف شود.
در افراد با سابقه آلرژی یا آسم آمپول خوراکی بایوتون با احتیاط مصرف شود.
در افراد مبتلا به التهابات پوستی (درماتیت) آمپول خوراکی بایوتون با احتیاط مصرف شود.
به دلیل اینکه رویال ژلی فشار خون را کاهش می دهد مصرف آن در افراد با فشار خون پایین ممکن است سبب افت شدید فشارخون شود. از این رو در این افراد با احتیاط مصرف شود.
مصرف رویال ژلی با وارفارین می تواند سبب افزایش غلظت خونی وارفارین و افزایش خطر خونریزی شود. در این افراد با احتیاط مصرف شوند.

شرایط نگهداری آمپول خوراکی بایوتون
آمپول خوراکی بایوتون در دمای ۱۵-۳۰ درجه سانتی گراد و در ظرف کاملا سربسته نگهداری شود.
آمپول خوراکی بایوتون دور از دسترس کودکان نگهداری شود.

منبع:فوایدآمپول خوراکی بایوتن

فوایدآمپول خوراکی بایوتن

ملاتونین چیست؟

قرص ملاتونین چیست؟

ملاتونین، هورمونی است که توسط مغز ترشح می شود و به تنظیم ریتم شبانه روزی بدن(معروف به ساعت درونی بدن) کمک می کند. دکتر دیوید لی، استادیار بالینی پزشکی در برنامه آموزش پزشکی UCSF می گوید: این هورمون توسط غده پینه آل ترشح می شود که در مرکز مغز قرار داشته و توسط نور تنظیم می شود. یک هورمون طبیعی است که باعث می شود به خواب برویم و لحظه ای که نور از بین می رود (مثلا در شب ) زمانی است که حداکثر ملاتونین ما تولید می شود.

آیا قرص های ملاتونین، واقعا بی ضرر هستند؟
از آنجا که آنها توسط سازمان غذا و داروی آمریکا کنترل نمی شوند، گفتن اینکه آیا مواد افزودنی و نگهدارنده در این نوع قرص ها وجود دارد یا نه، می تواند دشوار باشد. دکتر سانجیو کوتاری، پروفسور بخش مغز و اعصاب و مدیر برنامه خواب کودکان در مرکز پزشکی لانگون شهر نیویورک می گوید: برخی از مصرف کنندگان، مقدار کمی واکنش های آلرژیک را تجربه کرده اند، اما نه بخاطر ملاتونین، بلکه به خاطر مواد نگهدارنده یا افزودنی. لی تاکید می کند مهم است که همیشه مکمل تان را از یک شرکت معتبر بخرید و از دست فروشان داروهای گیاهی اجتناب کنید.

کوتاری می گوید که مطالعات حیوانی، ملاتونین را با افسردگی، مشکلات باروری و مشکلات سیستم ایمنی بدن، مرتبط دانسته اند. در حالی که این نتایج در انسان ها تکرار نشده اند، اما هیچ مطالعه خوبی وجود ندارد که ایمنی دراز مدت قرص های ملاتونین را نشان دهد. با این حال، لی می افزاید که هیچ گونه عوارض جانبی جدی، گزارش نشده است. اما او خاطر نشان می کند که اگر شما مقدار بیش از حد از این مکمل را مصرف کنید، ممکن است احساس خواب آلودگی کنید، سردرد بگیرید یا دچار فراموشی کوتاه مدت شوید. او می گوید: آنها عوارض جانبی شایع اما خفیف هستند. مسئله مهم این است که مقدار صحیح را مصرف کنید.

بزرگترین باور غلط، به خصوص در مورد بی خوابی، این است که مقدار بیشتر، بهتر است. در واقع هنگامی که صحبت از ملاتونین می شود، مقدار کمتر آن در واقع بهتر است زیرا بدن شما در حال حاضر، آن را می سازد. او توصیه می کند که اگر تصمیم گرفته اید آن را امتحان کنید، روزانه ۰٫۵ میلی گرم از آن را مصرف کنید. اگر پیدا کردن این مقدار دوز برایتان دشوار است، قرص های ۱ میلی گرمی بخرید و آنها را نصف کنید.

منبع:قرص ملاتونین چیست؟

قرص ملاتونین چیست؟

قرص فیناستراید برای چیست؟

قرص فیناستراید چیست؟

قرص فیناستراید (Finasteride) اولین بار برای درمان بیماری بزرگی خوش خیم پروستات مورد استفاده قرار می‌گرفت، بعدها پزشکان متوجه شدند ریزش موها در بیماران مصرف کننده قرص فیناستراید بعد از مدتی کاهش می‌یابد و حتی در مواردی نیز بیماران رویش موها را تجربه می‌کنند. بر همین اساس مصرف آن در میان آقایان و برای رفع طاسی افزایش یافت.

هشدار: از آنجا که متابولیزم این دارو در کبد صورت می‌گیرد و همچنین باعث تغییر در توازن برخی از هورمون‌ها می‌شود بسیاری از افراد مصرف کننده فیناستراید با عوارضی مانند کبد چرب، جوش و آکنه، کدر شدن رنگ پوست، خارش و آلرژی پوستی، ضعف عمومی، افزایش کلسترول بد و حتی تغییرات در خلق و خوی نیز مواجه می‌شوند، این مشکلات به ویژه در افرادی که مستعد بیماری‌های کبدی می‌باشند بیشتر دیده می‌شود. علاوه بر این اختلال در عملکرد سیستم جنسی به ویژه مشکل در نعوظ ممکن است بعد از قطع مصرف فیناستراید نیز ادامه یابد، که برخی از پزشکان ظاهرا از آن بی‌اطلاع می‌باشند.

قیمت قرص فیناستراید
جعبه ۵۰ تایی قرص فیناستراید ایرانی حدودا ۳۰۰۰ تومان می‌باشد و نمونه‌های هندی و آمریکایی این دارو قیمت بالاتری دارد. هر عدد قرص هندی فیناستراید حدودا ۲۵۰ تومان و هر عدد قرص آمریکایی فیناستراید حدود ۲۵۰۰ تومان به فروش می‌رسد.

نام های تجاری، موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی:

نام‌های تجاری Proscar – Propecia
موارد مصرف درمان بیماری بزرگی خوش خیم پروستات(BPH)
درمان ریزش موی سر در آقایان
کاهش موهای بدن در آقایان
عوارض کاهش میل جنسی و حجم منی، اختلال در نعوظ، چروک پوست، خشکی چشم‌ها، بزرگ شدن نوک سینه‌ها
تداخل دارویی کلیرانس تئوفیلین
مقدار و نحوه مصرف قرص فیناستراید
میزان دقیق مصرف این دارو باید حتما بعد از انجام آزمایشات هورمونی مربوطه و زیر نظر پزشک تعیین گردد.

نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید
بیشتر عوارض ذکر شده مربوط به فیناستراید ۵ میلی‌گرم است و ۱ میلی‌گرم آن داروی ضعیفی است و عوارض چندانی به همراه ندارد با این حال حتما باید با نظر پزشک مصرف گردد.
برای اطمینان از اینکه علت ریزش مو هورمون DHT است ابتدا باید میزان این هورمون از طریق آزمایش خون بررسی و در صورت ازدیاد آن، درمان مناسب تجویز گردد.
مصرف فیناستراید ۱۰۰% برای بانوان ممنوع است. حتی جذب مقدار کمی از آن از طریق پوست خطر سقط جنین در زنان باردار را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
هر گونه تغییر در بافت پستان مردان مصرف کننده این دارو باید مورد بررسی قرار گیرد.
گاهی لازم است برای ظهور اثرات درمانی،‌ این دارو ماه‌ها مصرف شود.
به دليل انتشار دارو در مايع منی استفاده از كاندوم هنگام مقاربت طی مدت مصرف این دارو توصيه می‌گردد.
در صورت وجود بیماری انسدادی دستگاه ادراری و سرطان پروستات این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود.

منبع:قرص فیناستراید چیست؟

قرص فیناستراید چیست؟

قرص والپرات سدیم برای چیست؟

قرص والپروات سدیم چیست؟

قرص والپرات سدیم (sodium valproate) از داروهای ضدصرع و ضدتشنج است. در بیماری صرع بیمار به‌طور ناگهانی دچار از دست دادن هوشیاری می‌شود به‌طوری که چهره‌اش بی‌حالت شده و بی‌حرکت باقی می‌ماند. این دارو با كاهش فعالیت‌های الكتریكی غیرطبیعی مغز حملات تشنجی را كنترل می‌نماید. والپرات سدیم برای تثبیت خلق در اختلال دوقطبی (افسردگی-مانیا) و میگرن هم به کار می‌رود.

نام‌های تجاری، موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی:
نام‌های تجاری
orelpot
موارد مصرف
درمان صرع
درمان تشنج
عوارض
گیجی، تغییرات خلقی یا رفتاری، تاری دید، حرکت‌های غیرعادی چشم‌ها، دوبینی، مشاهده لکه در میدان بینایی، افزایش دفعات صرع، کبودی یا خونریزی غیرعادی، بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ، درد شکمی شدید، خستگی و ضعف، زردی پوست یا چشم ها، اسهال، یبوست، سرگیجه یا خواب‌آلودگی خفیف، سوءهاضمه، سردرد، بی‌قراری، مشکل در به خواب رفتن، ریزش مو، تغییرات دوره ماهانه، بثورات جلدی، افت مهارت‌های حرکتی بدنی، کاهش یا افزایش غیرعادی وزن و همچنین قرمز شدن چشم‌ها
تداخل دارویی
فنوباربیتال، فنی توئین، اتوسوکسیمید، پریمیدون، داروهای ضد افسردگی و ضد جنون، سایمتیدین، دارو‌های ضدصرع، کلروکین، کاربامازپین، لاموتریژین، باربیتورات‌ها، پریمیدون، داروهای مضعف CNS

مقدار و نحوه مصرف قرص والپروات سدیم
نحوه مصرف این دارو باتوجه به شركت سازنده و نام برند دارو متفاوت است. بطور مثال قرص‌های آهسته رهش باید بصورت كامل بلعیده شوند و از خرد كردن یا نصف كردن آن‌ها خودداری شود. بعضی از برندها را بهتر است بعد از غذا و بعضی را باید قبل از غذا مصرف كنید به همین دلیل دارو را دقیقا طبق دستور پزشک مصرف كنید. ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن، مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود.

توجه: ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن،مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود.

توجه: در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، اگر رژیم درمانی یک‌بار در روز باشد، به محض به یاد آوردن آن نوبت باید مصرف شود و از دو برابر کردن مقدار مصرف بعدی باید خودداری گردد. درصورتی که رژیم درمانی چند نوبت مصرف دارو در روز باشد، اگر طی ۶ ساعت به یاد آورده شود، آن نوبت باید مصرف گردد. نوبت‌های مصرف بعدی در همان روز باید در فواصل مساوی از یکدیگر مصرف شوند. مقدار مصرف بعدی نیز نباید دو برابر گردد.

نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید
در صورت بارداری یا شیردهی، سابقه مشكلات كبدی و كلیوی، خونی و در صورتی كه مبتلا به بیماری لوپوس می‌باشید حتما پیش از شروع مصرف این دارو پزشک خود را مطلع سازید.
از آنجا که این دارو بر روی سیستم عصبی تاثیر دارد، مصرف آن باید به صورت مداوم و تحت نظر پزشک باشد.
قطع این دارو به صورت ناگهانی و بدون نظر پزشک، می‌تواند عوارض نامناسبی از جمله بروز حمله تشنجی برای بیمار در برداشته باشد لذا قطع این دارو باید بصورت تدریجی و تحت نظر پزشک انجام شود.
در زمان مصرف اين دارو از روش مناسب جهت پيشگيری از بارداری استفاده نماييد.
مصرف الکل در مدت درمان با این دارو می‌تواند احتمال بروز عوارض ناشی از این دارو را افزایش دهد.
این دارو در بیماری‌های فعال کبدی و سابقه فامیلی نارسایی شدید کبد نباید مصرف شود.
بدلیل اینكه این دارو خواب آور می‌باشد، تا زمانی كه اثر خواب آوری آن را احساس می‌كنید از رانندگی و كارهایی كه نیاز به احتیاط بیشتری دارند خودداری نمایید.
در صورت مشكل در شنوایی، حركات ناخواسته عضلات، كاهش تمركز و واكنش‌های حساسیتی به پزشک خود اطلاع دهید.

مراقبت‌ها و توصیه‌های پرستاری
در مورد این دارو پیگیری وضعیت سلامت و درمان بیمار در دراز مدت بسیار حائز اهمیت می‌باشد لذا معاینات و آزمایشات دوره‌ای را بطور منظم جهت بررسی وضعیت کبدی و خونی انجام دهید.
قبل از شروع درمان ودر طول ۶ماه ماه اول درمان با این دارو ،باید عمل کرد کبد تحت نظر باشد.
در صورت بروز درد حاد شکمی که ممکن است نشانه پانکراتیت باشد، باید مراقبت‌های لازم انجام شود.
در صورت وجود نارسایی شدید کلیوی لوپوس اریتماتوز سیستمیک یا پورفیری باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
این دارو در در کودکان‌ کمتر از ٣ سال‌، مبتلایان به بـیماری‌های مـتابولیک ارثی‌، آسـیب ارگـانیک مـغزی‌، اختلالات تشنجی شدید همراه با عقب‌ماندگی ذهنی‌، تجویز همزمان با داروهای مرتبط با انعقاد خون و مبتلایان به لوپوس اریتماتوز با احتیاط باید مصرف شود.
قبل از شروع درمان با این دارو از عدم وجود زمینه یا عوامل مستعد کننده خونریزی در بیمار باید اطمینان حاصل شود.

منبع:قرص والپروات سدیم چیست؟

قرص والپروات سدیم چیست؟

قرص ریتالین چیست؟چه عوارضی دارد؟

قرص ریتالین چیست؟

مقدمه ای در مورد ریتالین
متیل فنیدات (به انگلیسی: Methylphenidate) که بیشتر به نام تجاری ،ریتالین (به انگلیسی: Ritalin) شناخته می‌شود، از مشتقات گروه امفتامین‌ها است؛ که برای درمان افسردگی، نشانه‌های نارکولپسی، و برخی از مبتلایان به بیش فعالی مقاوم به درمان تجویز می‌شود.

والدینی که کودکان بیش فعال با یا بدون نقص توجه دارند، عموما در مورد مصرف داروها به خصوص ریتالین که شایع ترین داروهای مصرفی این کودکان است، نگرانی های زیادی دارند.

تاریخچه مصرف ریتالین
"متیل فنیدیت" با نام تجاری "ریتالین" توسط کمپانی داروسازی "نوارتین" در سال ۱۹۵۴ به بازار دارویی دنیا عرضه شد. در ابتدا قرار بود این دارو برای درمان افسردگی، خواب آلودگی در طول روز و سندرم خستگی مزمن استفاده شود اما به تدریج با پیشرفت علم و تجربه های گوناگون مشخص شد می توان از این دارو در درمان کودکانی که دچار اختلال بیش فعالی و کم توجهی هستند (ADHD) نیز استفاده کرد.

قرص "ریتالین" خواصی شبیه آمفتامین (قرص مشهور اکستازی) دارد و دانشجویان کالجهای آمریکا و استرالیا به دلیل تأثیر آن در درمان خواب آلودگی در طول روز، برای درس خواندن و یا مهمانی های شبانه شان چند عدد از این قرصها را مصرف می کردند.

در سالهای اخیر مصرف خودسرانه این دارو در کشورها رو به افزایش گذاشت و گزارشهای متعددی وجود دارد که برخی از افراد برای بیدار ماندن در شبهای امتحان از قرص های ریتالین استفاده می کنند تا بتوانند چندین ساعت متوالی بیدار مانده و به شکل غیر معمولی تمرکز خود را در مدت طولانی حفظ کنند.

مصرف کنندگان تصور می کنند ریتالین بی خطر است در حالی که عوارض مصرف خودسرانه این قرص ها می تواند در حد مواد دیگر نظیر کوکایین و آمفتامین باشد و پزشکان و روانپزشکان با صراحت اعلام می کنند ترک کردن داروهای محرک آمفتامینی نظیر ریتالین و اکستازی، بسیار سخت تر و پیچیده تر از سایر مواد مخدر است.

استفاده محدود و کنترل شده ریتالین باعث عادت کردن بدن مصرف کننده به دوزهای پایین و در نتیجه ایجاد علاقه فرد به استفاده از دوزهای بالاتر و حتی مصرف داروهای سنگین تر و خطرناک تر می شود. علاوه بر آن تاکنون در چند مورد سوء مصرف ریتالین منجر به مرگ شده است.

رایج ترین دارو برای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه دارویی به نام «متیل فنیدیت» با نام تجاری «ریتالین» است. این دارو به شکل قرص در بازار دارویی موجود است. ریتالین با اثر بر قشر مغز و تالاموس از بازجذب مجدد دوپامین در سلول های عصبی جلوگیری می کند (دوپامین یکی از مواد شیمیایی است که در انتقال عصبی نقش دارد).

مدت اثر این دارو چهار تا شش ساعت است؛ بنابراین باید این دارو را یک یا دو بار در روز مصرف کرد. بین کودکان از نظر پاسخ هایشان به این داروها تفاوت های زیادی وجود دارد، برخی کودکان سریعا و به مقدار کم دارو پاسخ می دهند، در حالی که کودکان دیگر فقط به مقدار زیاد دارو پاسخ می دهند. در صورت عدم تاثیر این دارو در مورد فرزندتان، باید با پزشک مشورت کنید تا علت را بیابد.

آنچه اثبات شده این است که استفاده از داروهای محرکی همچون ریتالین موجب کاهش بیش فعالی، افزایش توجه، کاهش تکانشگری، کاهش رفتارهای منفی، بهبود تعامل اجتماعی و افزایش موفقیت تحصیلی (دارو بر هوش آنها تاثیر نمی گذارد، بلکه به آنها کمک می کند قابلیت های اصلی را به نحو مؤثرتری به کار برند) تا حدود ۸۰-۷۰ درصد می شود. این مقدار اثربخشی در مطالعات مختلف اثبات شده است و این یعنی هیچ جای شکی برای استفاده از این دارو باقی نمی ماند.

در واقع و به زبانی شفاف تر، ریتالین جزو داروهایی است که برای درمان کودکان بیش فعال خط اول درمان توسط پزشک تشخیص داده می شوند و البته احتمال عوارضی برای آن مطرح است. ناگفته نماند که همه داروها دارای عوارض هستند اما وقتی دارو توسط پزشک تجویز می شود، سود و مزیت آن با احتمال عوارض سنجیده می شود و بعد از تشخیص قطعی، دارو داده می شود.

مانند انسولین که برای بیماری دیابت تجویز می شود؛ کسی که دیابت ندارد اگر به او انسولین تزریق شود حتما وارد شوک خواهد شد و باید بستری شود؛ ریتالین هم دارویی است که فقط اگر با تشخیص قطعی بیش فعالی توسط پزشک داده شود، حتما باید در آن استفاده کرد.

عوارض این دارو قابل کنترل است. پزشکان عموما قبل از تجویز این دارو یک ارزیابی قبل از درمان، که دربرگیرنده بررسی عملکرد قلبی بیمار، وجود اختلالات حرکتی و عملکرد کبدی و کلیوی است، انجام می دهند و در صورت وجود مشکل در این اعضا و اختلالات متابولیسم، میزان مصرف داروها را کاهش یا از داروی دیگری استفاده می کنند.

قبل از آنکه به عواض این دارو و روش های کنترل آن اشاره بکنیم، توجه شمار را به این نکات جلب می کنم که دارو درمانی برای کودکان بیش فعال دارای تاثیر فوق العاده اما کوتاه مدتی بر علائم رفتاری آنان است. به محض قطع مصرف دارو نشانه های بیش فعالی با همان شدت قبلی ظاهر می شود. بسیاری از والدین نیز در مورد استفاده از این داروها دچار تردیدند و رغبت چندانی به استفاده از این داروها برای درمان فرزندشان نشان نمی دهند.

همچنین به علت اینکه ثابت شده این بیماری ناشی از عدم تعادل مواد شیمیایی مغز و ارثی است، مصرف این دارو ممکن است طولانی مدت باشد. بنابراین به دلیل کوتاه مدت بودن اثر این دارو و خاصیت مهارکنندگی آن، و نگرانی والدین از عوارض بلندمدت و همچنین برای هدایت درست این کودکان باید از مداخلات روانشناختی و رفتاری، در کنار این دارو بهره برد.

مکانیسم اثر رتالین
متیل فنیدات مهارگر قوی دوپامین و به میزان کم‌تری نوراپی‌نفرین در سیستم اعصاب مرکزی است، گمان می‌رود نقص فعالیت این دو آمین پیامرسان (دوپامین و اپی‌نفرین) از علل بروز سندرم بیش‌فعالی-کمبود توجه در کودکان و بزرگ‌سالان باشد، متیل فنیدت با افزایش فعالیت این دو آمین عصبی در بهبود نشانگان این بیماری مؤثر است. در بیماری نارکولپسی نیز نقص در فعالیت نورون‌های دوپامینرژیک و ارکسین از علل بیماری هستند که این دارو با همان مکانیسم بیماری را کنترل می‌کند.

هرچند متیل فنیدیت دارای اسکلت و ساختار آمفتامینی است ولی برخلاف آن توانایی آزادسازی کاتکول‌آمین‌ها را ندارد و بازجذب سروتونین را نیز مهار نمی‌کند و از این جهت به آمفتامین برتری دارویی دارد.

شایع ترین عوارض جانبی ریتالین
ناشی از مصرف ریتالین عبارتند از بی اشتهایی، تهوع، کاهش وزن، بی خوابی، کابوس های شبانه، گیجی، تحریک پذیری، ملال، کج خلقی، بی قراری که عموما زیر نظر پزشک قابل کنرتل هستند.
می تواید برخی روش های کنترل آن را در جدول زیر مشاهده کنید؛ اما به یاد داشته باشید از این روش ها قبل از مشورت با پزشک استفاده نکنید.

برخی عوارض مانند افزایش تیک ها نیز غالبا پس از مدتی خود به خود از بین می روند. شاید مهمترین عارضه جانبی این داروها، بروز وابستگی فیزیکی و روانی است که نشان می دهد، مصرف این دارو باید زیر نظر پزشک تجویز کننده، قرار گیرد.

هشدارها و احتیاط در مصرف داروی ریتالین
احتمال وابستگی به دارو و سوءاستفاده از دارو وجود دارد (بسته به میزان، نحوه مصرف و فرد استفاده‌کننده). اگر چه وابستگی جسمانی به ریتالین همانند مواد مخدری نظیر تریاک و شبه مرفین‌ها گزارش نشده‌است؛ اما پزشکان بر وابستگی روانی و نیاز به افزایش میزان مصرف آن که پدیده تحمل (Tolerance) نیز نامیده می‌شود، اتفاق نظر دارند. از علائم ترک جسمانی و روانی این قرص می‌توان به دردهای عضلانی، خواب آلودگی و افسردگی نام برد.

این دارو فقط برای افرادی تجویز می‌شود که سابقه کامل آنها به‌طور دقیق ارزیابی شود.

برای بیمارانی با واکنش حاد استرس نباید تجویز شود.

در مصرف طولانی مدت دارو، بهتر است آزمایش‌های منظم شمارش سلول‌های خونی، شمارش افتراقی و شمارش پلاکت‌ها نیز انجام شود.

در صورت عدم بهبودی پس از یک ماه مصرف، باید دارو را قطع کرد.

این دارو نباید برای درمان حالت‌های خستگی مفرط طبیعی، افسردگی و سایکوزها استفاده شود.

نیاز به ادامه مصرف دارو باید مرتب ارزیابی شود و در زمان تعطیلات و زمان‌هایی که مصرف آن نیاز نیست، مصرف کاهش یافته یا قطع شود.

افزایش در جه حرارت بدن، بی نظمی در ضربان قلب، سردرد و تهوع، افزایش فشارخون و تشنج از عوارض مصرف بیش از اندازه ریتالین است.

استفاده از این ماده طبق قوانین جهانی مبارزه با دوپینگ ممنوع می‌باشد.[۱]

شايع ترين عوارض مصرف قرص هاي ريتالين عبارتند از:

• عصبي شدن و بي خوابي
• حالت تهوع و استفراغ
• احساس سرگيجه و سردرد
• تغييرات ضربان قلب و فشار خون (که معمولا به صورت افزايش است ولي در مواردي نيز به شکل کاهش ديده مي شود.)
• خارش و جوش هاي پوست
• دردهاي شکمي, کاهش وزن و مشکلات معده
• مصرف دايمي و اعتياد(وابستگي)
• بروز حالت هاي روان پريشي (جنون) و علايم وابستگي به ريتالين
• بروز افسردگي پس از قطع مصرف

عوارض مصرف مقادير زياد ريتالين

• از دست دادن اشتها و سوء تغذيه
• لرزش و پرش عضلات
• تب,تشنج و سردرد
• نامنظم شدن ضربان قلب و تنفس که در مواردي مي تواند به شکل خطرناکي ادامه پيدا کند
• تکرار حرکات و اعمال بي هدف
• بروز حالت هاي پارانوييد(سوء ظن), توهم و هذيان
• احساس حرکت و جنبش حشرات در زير پوست
• مرگ (تاکنون در چند مورد سوء مصرف ريتالين منجر به مرگ شده است)

موارد منع مصرف ریتالین
این دارو نباید برای درمان حالتهای خستگی مفرط طبیعی، افسردگی و سایکوزها استفاده شود و نیاز به ادامه مصرف دارو باید مرتب ارزیابی شود و در زمان تعطیلات و زمانهایی که استرس فرد کم است، مصرف کاهش یافته یا قطع شود.

برای افراد دارای اضطراب زیاد، فشار عصبی، عصبانیت همراه با بی‌قراری، حساسیت مفرط نسبت به دارو، فشار خون بالا، گلوکوم، افسردگی‌های قابل درمان با داروهای ضد افسردگی رایج، تیک‌های حرکتی (به جز سندرم Tourette's نشانگان توره یا نشانگان ژیل دولاتوره)، و کودکان زیر ۶ سال مصرف این دارو منع می‌شود.

عوارض مصرف بیش از اندازه

افزایش درجه حرارت بدن، بی نظمی در ضربان قلب، سردرد و تهوع، افزایش فشارخون و تشنج از عوارض مصرف بیش از اندازه ریتالین است.

نظرات متخصصان در مورد ریتالین

دکتر خیرالله غلامی استاد دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران در باره مصرف ریتالین و تاثیرات سوء آن می گوید: این دارو از دسته آمفتامین ها است و تحریک کننده سیستم عصبی محسوب می شود. این دارو برای برخی از بیماریها کاربرد دارد اما مصرف خودسرانه آن به کاهش کارآیی سیستم مغز و اعصاب مرکزی منجر می شود.

وی یادآور می شود: دانشجویانی که فکر می کنند شب امتحان باید درس بخوانند باید بدانند که همانطور که خواندن لازم است، خوابیدن هم لازم است. چرا که زمانی که مغز وارد فاز پردازش اطلاعات می شود در صورتی که مغز استراحت کند این پردازش اطلاعات به نحو مطلوبی صورت می گیرد.

دکتر غلامی اضافه کرد: در صورتی که استراحت وجود نداشته باشد مغز نمی تواند آن اطلاعات را پردازش کند پس بیدار ماندن طولانی نمی تواند کمک زیادی به یادگیری در شب امتحان کند.

وی اظهار داشت: داروی ریتالین از سوی پزشک برای کودکان بیش فعال تجویز می شود و خواب را کم می کند اما این موضوع که افراد بالغ به منظور افزایش یادگیری و زمان بیشتر بیدار ماندن از آن استفاده می کنند دارای عوارضی خواهد بود که شناخته شده ترین آن پرخاشگری و ایجاد اختلال در سیستم اعصاب مرکزی است.

متخصص داروسازی بالینی در مورد نحوه دسترسی به این دارو از سوی دانشجویان می گوید: این دارو بدون نسخه فروخته نمی شود و افرادی که آن را مصرف می کنند به صورت غیرقانونی آنها را بدست می آورند.

افسانه صادقی سرپرست دفتر مرکزی مشاوره وزارت بهداشت در مورد گزارش سوء مصرف ریتالین در فضای خوابگاهها می گوید: معمولاً به دلیل آشنایی دانشجویان علوم پزشکی با عوارض دارویی، این دارو از سوی آنها مصرف نمی شود اما با این وجود مراکز مشاوره گزارشی از سوء مصرف ریتالین در دانشگاهها نداشته اند.

وی افزود: دفاتر مشاوره سعی می کنند دانشجویان را با نکات متعددی در مورد مخدرها آشنا کنند و به همین منظور ویژه نامه ای برای ریتالین و عوارض مصرف آن تهیه شد و در قالب مجله عمومی در سطح دانشگاههای علوم پزشکی و خوابگاهها به منظور آشنایی هرچه بیشتر دانشجویان با مشکلات مصرف این نوع داروها توزیع شد.

دکتر حبیب الله منصوری مدیر دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی ایران نیز در این باره گفت: مصرف ریتالین به دلیل مشخص بودن عوارض ناخوشایند آن از سوی دانشجویان علوم پزشکی استقبال نمی شود ولی مصرف این دارو در میان دانشجویان به دلیل نبود آشنایی با عوارض آن است که باید آگاهی های لازم در این خصوص داده شود.

منبع:قرص ریتالین چیست؟

قرص ریتالین چیست؟

قرص گلای وانس چیست؟

موارد کاربرد گلای وانس و خواص آن برای خانمهایی که قصد بارداری دارند:

تنبلی تخمدان
تخمک گذاری
بارداری در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یا تخمدان های چند کیستی (PCOS)
درمان ناباروری هایی که به علت عدم تخمک گذاری هستند
خانمهایی که به کلومیفن هم مقاومت پیدا کردند

تحریک تخمک گذاری
متفورمین در دسته داروهای ضد دیابت است و غالبا نیز برای بیماران مبتلا به دیابت غیر وابسته به انسولین که به رژیم غذایی پاسخ نداده اند و در بیمارانی که اضافه وزن دارند کاربرد دارد و از طرفی برای مشکلات مربوط به ناباروری زنان نیز متفورمین و شکل تجاری گلای وانس مصرف می گردد.تحقیقات نشان داده اند این داروی دیابت برای درمان ناباروی هایی که علت آن تخمدان پلی کیستیک است موثر واقع می شود

موارد مصرف قرص گلای وانس (متفورمین هیدروکلراید پیوسته رهش)

عوارض جانبی گلای وانس

۱- عوارض خطرناک: ایجاد اسیدوز لاکتیک، آلرژی (کهیر، سختی تنفس، ورم کردن لب و صورت و زبان و حلق که بسیار خطرناک است)، تب و لرز و علایم شبه آنفلوانزا و افزایش سریع وزن. در چنین مواردی باید سریعاً متفورمین را قطع کرد.
۲- عوارض کم‌اهمیت‌ ولی شایع‌تر: سردرد، درد عضلانی، ضعف، تهوع خفیف، استفراغ و اسهال، نفخ و درد معده.

تداخلات دارویی گلای وانس

۱- داروهایی که در صورت استفاده‌ی همزمان با متفورمین می‌توانند باعث ازدیاد قند خون شوند شامل ایزونیازید، دیورتیک‌ها، استروئیدها، فنوتیازین‌ها، داروهای تیروئیدی، OCP (قرص‌های خوراکی پیشگیری از حاملگی)، داروهای ضد تشنج، قرص‌های لاغری و داروهای ضد آسم، سرماخوردگی و ضد آلرژی‌اند.
۲- داروهایی که می‌توانند باعث کاهش قند خون شوند شامل سولفونامیدها (مانند کوتریموکسازول)، MAOIs (مهارکننده‌های آنزیم منوآمین اکسیداز)، بتابلوکرها و پروبنسید هستند.
۳- داروهایی که ممکن است با متفورمین واکنش ناخوشایند ایجاد کنند شامل فورزماید، نیفدیپین، تریامترن- H، آمیلوراید، پروکسامین آمید، کینیدین، دیگوکسین، سایمتیدین، رانیتیدین، مورفین و وانکومایسین هستند.

منبع:قرص گلای وانس چیست؟

قرص گلای وانس چیست؟

لیپوفیکس برای چیست؟

قرص لیپوفیکس چیست؟

قرص لیپوفیکس برای درمان، کنترل و پیش گیری از علائم بیماری های زیر به کار می رود:

بیماری های قلبی و عروقی
کلسترل بالا
دیس لیپیدمی
پیش گیری از تصلب شراین
پیش گیری از سکته قلبی

عوارض قرص لیپوفیکس
با توجه به فواید و تاثیرات گفته شده، قرص لیپوفیکس ممکن است بعضی از تاثیرات ناخواسته را بگذارد که در این شرایط شما باید به پزشک مراجعه کنید:

سرفه
اسهال
درد مفاصل
آب ریزش بینی
بی خوابی
مشکل در خوردن قرص
عملکرد ضعیف و افزایش آنزیم کبدی
درد عضلانی
مشکلات تنفسی
واکنش های آلرژیک
سردرد
حالت تهوع
سوء هاضمه
افزایش سطح کراتین فسفوکیناز در خون
باد شکمی
ورم مفاصل
یبوست
افزایش قند خون بدن
ترش کردن یا رفلاکس معده
نکات مهمی که برای مصرف قرص لیپوفیکس باید به آن توجه داشته باشیم:

چه مدت طول می کشد تا قرص لیپوفیکس مؤثر باشد؟

-این دارو بخش زیادی از چربی را از طریق مدفوع دفع می کند و تاثیر آن بین ۵۷ الی ۷۶ ساعت طول می کشد.

چه موقع این دارو تاثیر حداکثری دارد؟

-تاثیر حداکثری این دارو معمولا بین ۳ الی ۵ ساعت بعد از خوردن قرص شروع می شود.

آیا خوردن این قرص برای زنان باردار ضرر دارد؟

-این دارو برای زنان باردار توصیه نشده است.

آیا این دارو اعتیاد آور است؟

-هیچ گونه موردی از اعتیاد به این قرص گزارش نشده است.

آیا برای زنان شیرده خطرناک است؟
-این دارو برای زنان شیرده توصیه نشده است.

تداخل های دارویی قرص لیپوفیکس
هنگامی که شما یک دارو را به همراه داروهای دیگر می خورید و یا با غذا یا هر نوشیدنی دیگر ترکیب می کنید، شما در ریسک ابتلا به تداخل های دارویی قرار دارید.

در صورت استفاده از قرص لیپوفیکس به همراه سیکوسپورین (Cyclosporine) ممکن است شما درد عضلانی و ضعف گرفته و ادرار شما تیره رنگ می شود. شما می بایستی به پزشک مراجعه کنید که تغییراتی در دوز دارو برایتان ایجاد کند.

در صورت استفاده از لیپوفیکس به همراه کلشیسین (Colchicine) ممکن است شما با درد شکمی، اسهال، درد عضلانی مواجه شده و احساس بی حسی دست و پا داشته باشید. این تداخل دارویی بیشتر در سالمندان دیده شده که پیشینه ی بیمارهای کلیوی داشته اند، روی می دهد.

در چنین وضعیتی می بایستی در صورت لزوم مصرف دو دارو آزمایش های منظم کلیه داده تا دوز مناسب دارو تعیین و یا داروی جدیدی توسط پزشک تجویز شود.

در صورت استفاده از لیپوفیکس به همراه آتازناویر یا همان ریاتاز ممکن است شما دچار مشکلات عضلانی و کبدی شوید. در صورت بروز علائمی نظیر تب، درد مفاصل، کوفتگی و زردی پوست و چشم به پزشک مراجعه نمایید.

در صورت استفاده از لیپوفیکس به همراه جم فیبروزیل ممکن است با مشکلات عضلانی روبه رو شوید. در صورت داشتن درد عضلانی، حساسیت و یا ضعف به پزشک رجوع کرده تا دوز مناسب دارو معین و یا در صورت امکان جایگزینی مناسب تر انتخاب شود.
تداخل با بیماری ها
اگر شما دچار دیابت هستید با پزشک خود مشورت کرده و بطور منظم قند خون خود را اندازه گیری کنید.

افرادی که دچار بیماری رابدومیولیز (آسیب و تخریب عضلات اسکلتی) هستند در صورت داشتن علائمی نظیر درد عضلانی، حساسیت یا ضعف باید به پزشک مراجعه کنند.

تداخل با الکل
تداخل لیپوفیکس با الکل شناخته نشده است. شما می بایستی قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.

منبع:قرص لیپوفیکس چیست؟

قرص لیپوفیکس چیست؟